فقط ادعاي راه امام راحل را کردن شرط نيست، چون اين تمامِ دِينِ امام بر گردن ما نيست، بلکه تداوم و ماندن بر راه انقلاب اصل است، ارزش انسان نزد خدا فقط ميزان ايمان، عقل و شجاعت است نه چيز ديگر، نه نژاد نه ثروت و نه حتي فرزند يک شخص عالم بودن، زيرا فرزند يک عالم بودن نيز تضميني بر گمراه نشدن يک انسان نيست، همان گونه که يار امام راحل بودن، دليلي بر انقلابي ماندن همه ياران امام راحل نشد. جايگاه يک انسان را ايمانش تعيين مي کند، نه نژاد نه مقام و نه ثروت، براي آنکس که ايمان واقعي دارد توانگري و فقر دو روي يک سکه اند، يک نفر رئيس جمهور يا وزير يا ژن خوب است و ديگري يک راننده تاکسي يا لبو فروش و بي سواد، اما نزد خداوند تنها انجام درست و کامل وظيفه اي که خداوند بر دوش هر کدام از انسان ها نهاده مهم است، ارزش آدمي به عملکرد اوست نه مقام و رتبه ظاهري و يا ثروتش، چون ثروت واقعي هر انساني هم ميزان اخلاص اوست چيزي که فقط خداوند به اندازه آن واقف است. بايد راه واقعي امام راحل را ادامه داد، امامي که خود را در محضر خدا مي ديد، استقلال و منيَتي نه براي خود و نه براي دشمنان خدا نمي ديد، براي کدخداها کمترين حيثيتي قائل نبود، لذا نه مي ترسيد، نه مأيوس مي شد و نه هرگز دچار غرور مي گشت، او ايمان داشت اين انقلاب با اراده و کمک خداوند مکاني براي ظلم ستيزي و حمايت از مظلومان است تا به مومنان بشارت دهد و به ظالمان هشدار .
ولي اکثريت مسئولين دولت روحاني شش سال است گوئي اين سخنان امام خميني (رضوان اله تعالي عليه) را فراموش کرده اند که فرمودند: مردان بزرگ که خدمت هاي بزرگي به مردم خود کرده اند اکثر ساده زيست و بي علاقه به زخارف دنيا بوده اند و آنها که اسير هواهاي پست نفساني و حيواني بوده و هستند براي حفظ يا رسيدن به آن تن به هر ذلت و خواري مي دهند و در مقابل زور و قدرت هاي شيطاني خاضع و نسبت به توده هاي ضعيف ستمکار و زورگو هستند ولي وارستگان بر خلاف آنانند.
|
درباره این سایت